UMUT ETMEK

    İki çocuklu bir aile hafta sonunu piknik yaparak geçirmeye karar verirler. Piknik yerine vardıklarında anne yemeği hazırlarken, çocuklar babalarıyla birlikte yürüyüşe çıkar. 
Uzun bir yürüyüşten sonra oldukça yorulan küçük çocuk yalvarırcasına bakan gözlerle, 'Babacığım çok yoruldum. Lütfen beni kucağında taşır mısın?' der. 
Baba; 'Ben de yorgunum oğlum'' der demez çocuk ağlamaya başlar. Baba tek kelime etmeden ağaçtan bir dal keser. Dalı bıçakla biçimlendirip, çocuğa zarar vermeyecek biçimde yontar. Sonra dalı oğluna verir. 'Al oğlum, sana güzel bir at' der. Çocuk sevinçle dal parçasından yontulmuş ata biner ve sıçrayarak, ata vurarak annesinin yanına doğru gitmeye başlar. 
Babasını ve ablasını geride bırakmıştır bile...
Baba gülerek kızına: 'İşte yaşam budur kızım. Bazen zihnen ya da bedenen kendini çok yorgun hissedeceksin. 
İşte o zaman kendine değnekten bir at bul ve neşe ile yoluna devam et. Bu at, bir arkadaş, bir şarkı, bir çiçek, bir şiir yada bir çocuğun tebessümü olabilir.

    Yaşamda her zaman her şey yolunda gitmeyebiliyor. Bazen bir engel ile karşılaşabilirsiniz.  Hiçbir zorluk çıkmadan geçen hayattan zaten zevk alamayız. Zorluklar çıksın ve onları aşma becerisi gösterelim ki güzel zamanlarımızın farklında olup huzurla dolalım.

    Peki zorluklarla karşılaştığımızda ne yapıcaz ? Çoğu insan bu durumu öyle bir algılar ki sorunu gözünde çok daha fazla büyütebilir, sonuçlarını felaket gibi görebilir ve sorun odaklı düşündüğü için etrafındaki potansiyel çözümleri göremez. Bu durumda yapılacak şey çözüm odaklı olmaya çalışmaktır; kafanızda sorununuz olmasın, nasıl çözerim olsun? Ve etrafınıza dikkatlice bakın. Darlaşan algılarınız nedeniyle çözüm fırsatlarını bırakın değerlendirmeyi göremiyor olabilirsiniz. En ufak olasılıkları değerlendirin. Umudunuzu asla kaybetmeyin.

   “Mutlaka bir çözümü var ve ben göremiyorum, şimdilik göremiyorum” diyin. Ve asla pes etmeyin…

Bu konuda sorun yaşadığınızı düşünüyorsanız psikolojik destek alabilirsiniz .
TEL:0216 347 60 03- 0533 373 81 23